Op de site van Dagblad 010 las ik dat D66 vooral vrouwen wil in de raad. Zittend plassen lijkt belangrijker dan vaardigheid, kennis en ijver. Op zich vind ik het al een hele stap dat ze het sowieso over vrouwen hebben, want bij Deug66 is men van de genderneutraliteit, maar nu wordt heel soepel een uitzondering gemaakt. Positieve discriminatie van vrouwen is heel erg deugdzaam, vandaar waarschijnlijk.

Oud-raadslid Jos Verveen heeft aan het einde van de vorige periode een heel aardige kijk in de keuken van D66 gegeven. Na een coupe van enkele zeer vooruitstrevende leden werd de oude raadsfractie buitenspel gezet.

Daar moet je een reden voor hebben en de stok om de hond te slaan was snel gevonden: ze werkten samen met ons. Toevallig had ik een maand daarvoor met de toenmalige fractievoorzitter in de Tweede Kamer gesproken en die toonde blijdschap met de samenwerking. Logisch, wij zijn dé Rotterdamse volkspartij.

De coupe werd geleid door een aantal vrouwen en om te deugen koos men voor een lijsttrekker met een Marokkaanse achtergrond. Dat die slecht uit zijn woorden kon komen, vond men binnen de deugkringen niet zo erg. Zolang hij maar herhaalde tegen Leefbaar Rotterdam te zijn. Hij deed het – zonder het geven van argumentatie – heel braaf.

Na de verkiezingen werd met minieme meerderheid een slap deugcollege gevormd met de VVD. Waarschijnlijk een prelude op de landelijke coalitie, want ik zag Karremans te veel bij VVD-omroep WNL.

Geheel volgens de verwachting werd er bezuinigd op de buitenruimte; bijna het bedrag dat moest worden uitgegeven om de dames en heren lijsttrekkers allemaal wethouder te laten worden (nu Karremans is toegetreden, is dat inderdaad 100% het geval). Het college valt op door het veroorzaken van verkeerschaos; zelfs in de rustige Alexanderpolder is een doorgaande weg veranderd in een fietspad!

Het beleid van dit “ikke ikke ikke en de rest kan stikke”-college zal ik uiteraard later nog onder een vergroot glas leggen. Hoewel je daarbij eigenlijk aan een leesbril genoeg hebt.

In het college valt D66 op door tegen alle maatregelen te zijn die de veiligheid kunnen bevorderen. Geen camera’s, geen samenscholingsverbod, niet preventief fouilleren, politiehonden niet gebruiken etc. Men twijfelt aan de integriteit van de mensen die ons dagelijks moeten beschermen; onder soms zware omstandigheden.

Maar gelukkig is er een stip op de horizon: Vrouwen gaan voortaan voor.

Merkwaardig, omdat na de verkiezingen de vrouw die op nummer twee stond geen wethouder werd. Ze haalde meer stemmen dan de man die op één stond; duidelijke keuze dus van de D66 kiezer! Maar in die kringen wordt niet alleen de grootste groep kiezers (de onze) genegeerd en gecriminaliseerd (fascistoïde), maar hun eigen kiezers dus ook, besliste “de meiden van Saïd Kasmi.”

Een man werd voorgetrokken ondanks zijn povere optreden en het opzichtige optooien van zijn c.v. (cursusje op een Engelse universiteit noemen) Waarom zo afwijken van de eigen norm? Ik heb een vermoeden.

Wil de D66 fractie echt een vrouw als wethouder, dan lijkt de keuze voor de hand te liggen: een mevrouw van Marokkaanse afkomst (dubbel deugen!)

Ik stel Salima Belhaj voor! Die toonde respect voor de mening van de kiezers.