6 Mei is altijd een speciale dag voor ons Fortuynisten. Het is de dag dat Pim Fortuyn op laffe wijze werd omgebracht op het Mediapark in Hilversum. 19 Jaar na dato is het gemis nog onverminderd groot. Zo bleek ook weer uit de hoge opkomst tijdens de herdenkingsbijeenkomst. Om 18.06, het tijdstip dat Pim overleed, werd een minuut stilte in acht genomen. Ook kwamen er verschillende sprekers aan het woord. Zo ook fractievoorzitter Robert Simons. Lees hieronder z’n toespraak terug:

Beste Fortuynisten,

Pim Fortuyn schreef in zijn boek ‘De Verweesde Samenleving’:

“Het cultuurrelativisme en het gebrek aan identiteit hebben voor onze omgang met andere culturen in ons land zo mogelijk nog grotere gevolgen. Het maakt ons volstrekt weerloos in de benadering daarvan. Ook in het geval van uiterst onwenselijke cultuuruitingen.”

Het waren  profetische woorden van Pim Fortuyn in z’n boek ‘De Verweesde Samenleving’.

Door het verwateren van de Nederlandse cultuur en identiteit hebben andere ideologieën vrij spel in ons land. Want wie de televisie tegenwoordig maar even aan zet, wordt geconfronteerd met de vanuit Amerika overgewaaide woke-cultuur. Een nieuwe vorm van politieke correctheid die niks opheeft met de Nederlandse vrije identiteit. Sterker nog, het hebben van een nationale identiteit wordt bijna als crimineel bestempeld. Daarnaast heeft deze zogenaamde woke-cultuur al hélemaal niets op met het vrije woord. Hetgeen waar onze Pim Fortuyn zo’n vervend voorvechter van was. Het vrije woord mag alleen bestaan als het in lijn is met deze nieuwe, politiek correcte en zogenaamde inclusieve ideologie.

Een beetje wrijving tussen verschillende opvattingen hoeft natuurlijk geen probleem te zijn. Wrijving geeft tenslotte glans. Maar dan moeten beide meningen wel even veel ruimte worden geboden. En dat is natuurlijk waar de schoen wringt. Want deze nieuwe woke-cultuur vindt niet alleen een groot deel van bestuurlijk Nederland achter zich. Ook de grote tech-giganten beginnen zich actief te roeren, waardoor onwelgevallige meningen gewoonweg weg gefilterd worden. Het vrije woord staat door deze ontwikkelingen meer onder druk dan ooit.

En verweest, beste vrienden, voel ik mij. Als ik door Rotterdam loop denk ik terug aan de woorden van Pim Fortuyn. Die benoemde 20 jaar geleden al hoe Nederlanders hun straat stukje bij beetje onherkenbaar zien worden. De hechte gemeenschap in de wijk, waar vele mensen jarenlang veiligheid uit hebben geput, is in sommige wijken van Rotterdam verre van vanzelfsprekend. Het laatste stukje herkenbaarheid verdwijnt. Onbegrensde immigratie, met alle bijkomende gevolgen van dien, is nog steeds aan de orde van de dag. Vandaag de dag onder leiding van de landelijke VVD.  Het taboe wat op het onderwerp massa-immigratie ligt, is vandaag de dag echter sterker dan ooit.

En wat te denken van de menselijke maat. Op 1 mei 2002 schreef Pim Fortuyn er het volgende erover: ‘Ik wil terug naar de menselijke maat, terug naar kleinere scholen en ziekenhuizen, waar mensen met plezier aan het werk gaan en het ziekteverzuim daalt. Geen Haagse dictaten, maar de zeggenschap terug bij de mensen die het moeten doen: de onderwijzers, artsen, verpleegkundigen en politieagenten.’

Anno 2021 staat de overheid verder van de burger dan ooit tevoren. Wegbezuinigde zorg, ouderen die eenzaam zijn en een overheid die burgers niet beschermd maar hen juist de schulden in werkt. Met menselijkheid of de menselijke maat heeft het weinig meer te maken.

En zo is de verweesde samenleving, na bijna 20 jaar, nog steeds in ons midden. Maar vrienden. Laten we het hoofd niet laten hangen. Want het feit dat wij met z’n allen, 19 jaar na die verschrikkelijke moord op Pim, hier staan om te herdenken, geeft hoop. Het laat zien dat er nog genoeg mensen zijn die het gedachtegoed van Pim actief willen uitdragen. Het laat zien dat er nog genoeg mensen zijn die wel trots zijn op de normen en waarden die ons land groot hebben gemaakt.

Vrienden, Fortuynisten.

Hoe moeilijk het ook is in deze verwarrende tijden. We mogen het credo van Pim Fortuyn niet vergeten: Laten wij waken over de vrijheid van het spreken!

En wij gaan door!